به دست غیر مبادا امیدواری ما / نیامده است بجز ما کسی به یاری ما
به رنج راه بیامیز تا بیاموزی / به مشق آبله اسرار پایداری ما
مدام داغ جوان دیده ایم و در تشییع / ندیده است کسی اشک سوگواری ما
به سربلندی سرویم و استواری کوه / به رود های جهان رفته بیقراری ما
نمانده جای شکایت که در پی هر زخم / بلندتر شده طومار بردباری ما
بگو به بولهبان، نور مصطفی با ماست /مسیر روشن عشق است یادگاری ما
غروب غیرت ما را کسی نخواهد دید / قسم به روشنی راه شهریاری ما..
پ ن1:این شعر میلاد عرفان پور را حامد زمانی در ترانه پایداری خوانده است و عجیب اشک می آورد به چشم آدم..
پ ن2: شهدای امر به معروف و نهی از منکر با شهید ناصر ابدام 15 ساله در سال 69 شروع میشوند بعد،
شهید کمال ولی زاده(29 اردیبهشت 70)
شهید رشید آقایی دوست (17 آبان 70)
شهید قدرت الله محمدی (12 مرداد 75)
شهید تقی اسدی خوشکارسرانی (28 خرداد 76)
شهید غلامرضا بهمئی (15 مرداد 77)
شهید قاسم سجادیان (18 تیر 78)
شهید ناصر احدی (5 مهر78)
شهید هادی محبی (20 آذر 78)
شهید تیمور حسن زاده (8 تیر 79)
شهید محمد علی قاسم زاده (27 آبان 79)
شهید فرخ رضا فقیهی فر (22 آبان 80)
شهید محمود توفیقیان (3 خرداد 83)
شهید غلامرضا زبونی (23 فروردین 86)
شهید علی خلیلی (3 فروردین 93)
شهید مسعودد مددخانی (16 فروردین 93)...
نفر بعدی این لیست چه کسی میتواند باشد؟ حالا که اسم ها را و تاریخ شهادت هایشان را نوشته ام به ترتیب زمان،کلی سوال هجوم آورده است به ذهنم... چرا همه به جز یکی در تهران؟ چرا بعد از اتمام جنگ؟اگر یکنفر بیاید و فقط یک مطالعه توصیفی داشته باشد با چند تا متغیر مثل مکان و زمان وسن و بسنجد بیشترین میزان وقوع در بازه زمانی را...خیلی چیزها معلوم میشود..بعد یکنفر بیاید یک مطالعه تحلیلی داشته باشد از همه حرف های آقا.. یکنفر بیاید همه حدیث ها را ،آیه ها را جمع بکند...
من هنوز باور نمیکنم که کسی بتواند خنجرش را فرو کند توی سینه یک نوجوان.. یک جوان را از طبقه 16 یک ساختمان نیمه ساز پرت کند پایین.. با چاقو بزند و از کوه پرت بکند پایین.. باور نمیکنم یکنفر در ماه رمضان خنجرش را بگذارد روی گردن یک جوان بیست و چند ساله..از سوپرا کوندیلار ناچ، استرنوم را بشکافد تا پایین.. عکس شهادت هادی محبی را دهنمکی توی هفته نامه اش چاپ کرده بود و من چند سال بعد در سالن تشریح دانشکده پزشکی وقتی از شدت غم و بوی جسد بالا می آوردم، نمیتوانستم باور کنم یکی استخوان جناغ سینه ی هموطن مسلمانش را شکافته باشد وقتی حتی جنازه غیر مسلمان خریداری شده سالن تشریح اشک می آورد به چشم آدم.. باور نمیکنم یکنفر برای دلخوشی خودش، برای گناه، دنده عقب بگیرد، پایش را بگذارد روی گاز، یک جوان ناهی از منکر را له بکند.. با چرخ های ماشین اش چند متر بکشد روی زمین تا دیوار متوقفش بکند!.. باور نمیکنم یکی به خاطر گناه، چاقو را بگذارد توی قلب یک پدر جوان که با کودک سه ساله اش از نماز در حسینیه به خانه بر میگردد و حتی به صورت بچه سه ساله ی او رحم نکند.. باور نمیکنم یکنفر شب نیمه شعبان، شب تولد تنها امام عصر و حاضرش، بخواهد متعرض ناموس مردم بشود وبعد شاهرگ یک معلم جوان را پیش چشم شاگردهای نوجوانش پاره کند.. باور نمیکنم شب شهادت حضرت زهرا(س) یکنفر توی همین قم مست کند،با چاقو بیفتد به جان خودش و دیگران، بیخجالت برگه آزمایش هماچوریش را بگذارد روی میزم و با افتخار بگوید دیشب مست کردم! بعد در پاسخ پرسش درد پهلو داری یانع، جلوی چشم من و مریضهایم،پیراهنش را بزند بالا خط چاقوهای روی شکمش را نشان بدهد.. من روز شهادت حضرت زهرا(س) همچین مریضهایی داشتم.. و بجای امر به معروف، دنبال یک سونوگرافی اورژانسی در روز تعطیل برای او میگشتم!.. اینها اشک می آورد به چشم آدم، می دانی؟
دیشب که از مادر شهید علی خلیلی به نیابت از جامعه پزشکی عذر خواهی کردم گفتم نه شما بلکه ما هم مثل اصحاب کهفیم در بیمارستان ها و اگر من بودم نمیگذاشتم سرگردان 26 بیمارستان بشوی برای پذیرش پاره جگرت...
امر به معروف و نهی از منکر در جامعه ما "مرده" است که آقا برایش ستاد "احیای امر به معروف و نهی از منکر " میخواهد.می دانی؟...
پ ن3: شهدایی که اسمشان را نوشته ام تنها شهدایی بودند که در جستجوهای اینترنتی یافتم اما رییس ستاد امر به معروف گفته است "هشتاد" شهید امر به معروف و نهی از منکر داریم و مازندران، تهران،همدان درین زمینه رتبه ی اول تا سوم را از ان خود کرده اند! فقط همین!
- ۹۳/۰۱/۲۰
