بیمارستان دریایی

گاه نوشت های یک پزشک

بیمارستان دریایی

گاه نوشت های یک پزشک

  • ۰
  • ۰

شام برفی

قسمت دوم: خب بعد ازینکه یک ربع به سوتی خودم خندیدم. با خودم قرار گذاشتم تا هرشب یه قسمت از کتاب رو قبل از خواب بخونم. ولی کتاب 4 صبح تموم شد!

تازه یادم اومد اگه با دقت به نویسنده ی مذبور نگاهی می انداختم یادم می آمد همانی ست که ماه رمضان چندسال قبل با علی در مشهد عکس گرفته بود و علی تند تند پیامک میزد که اسم کتاباشو بنویس. من هم تند تند مینوشتم و او میگفت و جلوی یک عده بچه مدرسه ای و نویسنده ی معروف پز میداد! چقدر گفتم علی تو رو خدا بپرس حسین علی مردی "حکایت زمستان" الان کجاست؟ چه کار میکنه؟.. تو رو خدا بپرس "خاکهای نرم کوشک" راسته؟ واقعی واقعیه؟ دست آخر برایم کتاب هاجر را با دستخط عاکف گرفته بود. (بد بختی اینه که علی هم سوتی داده اونجا! یعنی این خانواده داره به قهقرا میره..) این چه بدشانسیه که با نویسنده ی به اون معروفی و قدری باید سر بی ریخت ترین کتابش بحث کنم!! آخ اگه میدونستم عاکفه حتما همه کتاباش رو با دستخطش برا بچه ها میگرفتم.. چه شاهکاری میشد واسه هدیه دادن..اف بر تو دنیا! اف!

بین قدم زدن و کتاب خواندن قبل از خواب، کتاب خواندن را انتخاب کردم. کتاب خیلی خوب شروع میشه. با قوت. جالبه که 15 رمضان همون سال احتمالا تو فرودگاه با هم بودیم! اونا رفتن سوریه و ما کربلا.. اونا اسیر شدن تو چنگال تکفیری ها و ما... خدایا چطور شکرت رو به جا بیارم؟..

چند جای کتاب از شدت گریه به هق هق افتادم. یکیش شب اول محرم که 12 تا از زخمی ها رو جدا کردن تو یه خونه خرابه و تو اون وضع افتضاح و سرما و گرسنگی و لباسای چرک و پاره که فرش و گلیم رو میکشن رو سرشون و میخوابن، یکیشون میگه: یا امام حسین 50 ساله محرم برات مشکی پوشیدم ولی حالا اینجا اسیرم.. بعد دوستش میگه ناراحت نباش آقا هوای نوکراش رو داره.. فرداش که بعد 150 روز برای اولین بار بهشون لباس میدن. پولیور بافتنی که به خواب هم نمیدیدن، پولیور اون دو تا مشکیه.. ببین آدم اسیر باشه.. زخمی باشه.. گرسنه باشه.. دلتنگ باشه.. ببینه اربابش؛ عشقش، آقا امام حسین حتی اونجا هم هوای دلش رو داره نابود میشه..

اون شب محرم  که مصطفی (که مداح کاروانه و پاش غرق عفونته) به لطف سرو صدای موتور برق مداحی میکنه. آخر مداحی یاد هیئت های تو ایران میکنه و میگه الان تو ایران چه هیئتای باشکوهیه..آقا امسال چای روضه ات رو هم نخوردیم.. بعد در میزنن، یکی از نگهبانا برای اولین و آخرین بار تو مدت اسارت یه کتری چای براشون آورده. اینا زار میزنن از شدت گریه و غریب نوازی آقا.. نگهبان تکفیری هم هاج و واج مونده که چه خبره.. صاحبخونه فراری همه وسایلش رو جمع کرده جز چند تا استکان که تو آشپزخونه جامونده.. انگار کن از قبل فکر همه چیز شده باشه و یکی با دستای لطیفش پازل اسارت این 48 نفر رو با دقت چیده باشه..

حرف مصطفی اصفهانی چقدر پخته است که میگه ما همش متوسل میشیم به اهل بیت و از خدا آزادی میخواییم. این غلطه. بیایید ازشون بخواییم بقیه این امتحان رو بهمون ببخشن. سیب تا نرسه از درخت نمی افته..

یا تو همون خونه که محمود خواب رسول الله رو میبینه. میگه دیدن رسول خدا و شنیدن صداش اونقدر دلپذیر و مست کننده بود که تمام رنج اسارت رو از وجودم برد.. این حرف بزرگ و عجیبیه! وقتی به خاطر اینکه اسمت حسینعلی هست دو بار بیشتر از بقیه شکنجه میشی. وقتی سمیر و عمر سیگارهاشون رو رو تنت خاموش میکنن و حمزه با تبر بالای سرت ایستاده تا ذبحت کنه. وقتی میبرنت ابوغریب سوریه که محل قطعه قطعه کردن اجساد شیعیانه. وقتی غذا و آب نداری و سی و چند روز سرت رو روی آب فاضلاب رو زمین سرد میزاری و نجاست از چاه بالا میزنه و لای انگشتات رو میپوشونه. وقتی همونجا نماز میخونی و با خدا حرف میزنی. وقتی صدبار میبرن اعدامت کنن. وقتی صد و پنجاه و نه روز گرسنه و تشنه و پابرهنه و عریانی.. میگه خواب دیدن رسول خدا همه ی این تلخی ها رو از تنم برده..

استاد اخلاقمون آسید رحیم آقای توکل میگفت: دیدن حضرت رسول( صلی الله علیه و آله) در خواب سخت تر از دیدن حضرت مهدی (عج الله تعالی فرجه الشریف) در بیداریه! یعنی اینقدر بعیده. بعد 4 رکعت نماز گفتن در شب جمعه که اگر کسی بخونه، نمیمیره تا اینکه حضرت رسول رو در خواب ببینه. ببین اسارت با اینا چه کرده که به همچین مقامی میرسن..

حتی یک لحظه هم نمیتونم خودم را جای یکی از آن 48 نفر تصور کنم. برای منی که تا حالا یکبار بدون لباس اتو شده بیرون نرفته ام. حتی روی فرش با پای برهنه راه نمیرم. هیچکس حق نداره به پتوم دست بزنه.. اگر لیوان رو با اسکاج ظرف ها بشورند دادم بلنده که بو میگیره! تحمل غبار رو هم ندارم چه برسه به فاضلاب!! من زیر بار کتک های عمر و سمیر استخوان هام خورد میشه. تک تک دنده هام میشکنه. من رو با کابل بزنن؟ به نظرت باید اول اسارت بگم من حساسم. زود کبود میشم. خیلی وقتها اصلا نمیفهمم بدنم به کجا گرفته که کبود شده.. باید بگم من نمیتونم شکنجه بشم؟ لطفا من رو شکنجه نکنید!

یک جاش هم خنده دار بود. اونجا که برای اعتراف گیری دست گذاشتن رو عبدالله میرزایی. اول توفیق موذی شکنجه اش کرد و بعد سمیر دستور داد یه اتاق رو خالی کنن برای شکنجه اختصاصی! بعد عبدالله که کمرش از شدت ضربه های توفیق داغون شده بود ، دست گذاشت رو کمرش و برحسب عادت گفت " یاعلی" تا بلند بشه.. و با شنیدن اسم مولا علی، سمیر از همون جا تا اتاق به ضرب کشت عبدالله رو میزنه..

حالا برای من جالبه که این جیش الحر ها منت هم سر اسرای ایرانی میگذارن که برید خدا رو شکر کنید دست ما افتادید! اگه دست جبهه النصره و داعش می افتادید کارتون تموم بود! دیگه اونا چه وحشیایی هستن خدا میدونه.. وقتی جنین زن حامله رو جلوی چشمش از شکمش بیرون میکشن و جلوش سر میبرن. بعد به هوشش میارن و پاها و دستاش و سرش رو یکی یکی قطع میکنن .. خدایا اصلا همچین آدمایی وجود  دارن؟ چرا؟!.. الان خوف برم داشته که الکی نبود هیچکدوم از پزشکا نمیرفتن بیرون کربلا آواره ها رو ببینن.. بعد من خنگ جون پرستار و تکنسین دارویی رو گرفته بودم کف دستم و تو بیغوله ها دنبال آواره های موصل میکشیدم. اصلا نمیفهمیدم اینکه داعش تا 35 کیلومتری کربلا آمده یعنی چه .. ابدا التماس های پیرمرد همراهمان برای برگشتن قبل از غروب آفتاب برایم معنایی نداشت.. خداییش اگر برگردم به همون شرایط یه مقدار با دقت بیشتری عمل میکنم. نه که نرم، میرم ولی قبل غروب برمیگردم..

نقش شیخ آذری گروه هم خیلی قشنگه. به خصوص اونجا که به اون گروه 24 نفر میگه بیخود مثل تکفیری ها نماز خوندین. باید مثل خودمون نماز بخونیم.. اون سید مترجم افغانی بیگناه که مترجم هتله و سر پیری به این گرفتاری میفته رو هم دوست داشتم چون به بچه ها خیلی کمک میکنه.. یا اونجا که قبل آزادی، روحانی به سید مترجم میگه تا روی یه تیکه مقوا برای صاحبخونه فراری یه متن حلال بود بنویسن و بگن که اسیر و زندانی بودن تو خونه اش و راضی باشه. و براش با قرآنی که اونجا بوده قرآن خوندن و برسن ایران رد مظالم میدن! یعنی من در حیرت بزرگواری این بنده های خدام. واقعا ما همچین آدم هایی در سال1391 در کشورمان داریم؟ دکتر جوادیان هم خوب تحمل کرد. حال سمیر رو خوب گرفت. من هم اگه از کسی بدم بیاد نه میتونم نگاهش کنم و نه باهاش حرف بزنم... به قول حاج خانم دلم طاقچه نداره.. همه چی از بیرون قلبم توی چشم و صورتم معلومه..

یه یکساعتی هی فکر کردم و  لرزیدم. از ترس و پررنگ شدن تصاویر کتاب در ذهنم.. من همون دم اول که حمزه و سمیر و نقیب رو با تبر و قمه میدیدم ، میمردم. من طاقت دارم یک روز تا عصر متوسل بشم به حضرت زهرا تا سمیر اردنی به مدد توسل به حضرت مادر به درک واصل بشه به تیر خمپاره ای که هیچکس نمیدونه از کجا اومده.. من طاقت دارم تو انبار یونجه ی پر از خون هشت روز زنده بمونم تا روز هشتم متوسل بشیم به امام رئوف تا غروب ازونجا نجات پیدا کنیم.. من میمیرم.. همون اول با اولین نعره های نوچه های نقیب میمیرم.. اینو به خود امام حسین هم گفتم . گفتم من به عاشورا نمیرسم. همون تو راه کوفه ، منزل دوم که خبر شهادت مسلم رو آوردن. آقا فرمود انا لله وانا الیه راجعون.. همونجا خاکم میکنن.. تو که میدونی..

  • ۹۴/۰۱/۱۷
  • دکتر یونس

نظرات (۱۰)

دکترعزیز..دوست ندیده ی عزیزم..من یه جایی از امتحان خدا گیر افتادم که جز سر پایین انداختن و شرمندگی هیچی از دستم نمیاد.. حضرت مادر یه جوری دست دلم گرفته که فقط شرمندگی برام مونده.. وسطاین لحظات اومدم که ازت خواهش کنم برام دعاکنی..با دلی که به کوفه نمیرسه..توی همون منزل دوم.. ساکن قمی دکتر؟ حرم رفتی دعام میکنی؟ بگو خدایا دستش بگیر..ولی یه جور نرمی بگیر..یه جور نرمی برسونش..بگو خیلی کم تحمله..بگو دلش رفته..به دلش رحم کن.. خدمت خانوم..جهان بانو..بگو جز شما کسی رو نداره..هواش داشته باشید..شمارو به قلب حضرت مهدی تان(عج)
پاسخ:
دکتر جان، نگرانمون میکنی... راجب همون قضیه که قبلا صحبت کردیم؟! بله بروی چشم. برم حرم نائب الزیاره خواهم بود. یه روزایی بود که حیاط حرم آقا ابالفضل سقف نداشت. از سه کنج در ورودی که میرفتیم به سمت حرم انگار غصه ها و قصه ها جا میماند توی آن راهرو و هرچی فکر میکردم یادم نمی آمد چی میخواستم.. در یک جمله میگفتم: یعنی من باید بهتون بگم هوای ما رو داشته باشید؟هوم؟ بعد خندم میگرفت از اینهمه پررویی خودم.. اهل بیت همشون عین مادر هستند برای ما.. عین مادر..
  • چرا فقط بیثمر وارداتی مخرب محیط زیست می کارند؟
  • بسم الله الرحمن الرحیم مذاکرات انجام شد و سئوال و نقد و ... ادامه دارد آیا با کوتاه آمدن مقابل دشمن می توانیم تحریم ها را برطرف کنیم؟ دستهایی در کار است که نشان دهد چون 92 تا 93 درصد آب کشور صرف کشاورزی می شود لذا نباید کشاورزی کنیم و باید محصولات کشاورزی را از خارج وارد کنیم که به اصطلاح واردات آب داشته باشیم!!! و این تفکر اگر گسترش یابد باعث ایجاد زمینه بیشتری برای تحریم و وابستگی به خارج خواهد شد !!! غافل از اینکه 93 درصد آب کشور صرف کشاورزی واقعی نمی شود و صرف کاشت درختان بیثمر وارداتی مخرب محیط زیست و چمن می شود شاید حدود 5 درصد حدود 90 سال قبل دولت وقت درهای کشور را باز کرد و انگلستان وارد کشور شد و با ایجاد قحطی مصنوعی از 20 میلیون جمعیت ایران حدود نصف در مدت دو سال از گرسنگی جان دادند و کار به جایی رسید که پدر و مادر جنازه فرزند را می پختند و می خوردند پس هر چه کوتاه بیاییم هرگز دشمن کوتاه نخواهد آمد و تنها راه مقابله با تحریم ظالمانه استفامت و تولید ملی و رسیدن به خودکفایی است.
    پاسخ:
    کشته شدن یک سوم مردم ایران به دنبال اشغال ایران توسط انگلیسیها یکی از تراژدیک ترین نسل کشی های تاریخه.. چرا مردم فراموشش کردن نمیدونم. مغول رو یادشون هست  اما توحش مدرن انگلیس خبیث رو فراموش کردن..
    سلام دکتر..اومدم بگم اهل بیت همشون عین مادر هستن..عین مادر.. آره راجب همون قضیه بود..نگران نباش..فقط دعای شمارو میخوام همچنان..
    پاسخ:
    سلام دکتر جان. به نظرم قضیه خیلی فرسایشی شده . دل یک دله کن.. حتما دعا میکنم. ولی من و دعای من چه ارزشی داره.. به قول حضرت حافظ: حافظ اگر قدم زنی در ره خاندان عشق/ بدرقه رهت شود همت شحنه نجف..
    شما هم اسکاج ظرف هاتون با لیوان هاتون فرق داره؟!!! پس چرا ملت به من میخندن؟! خب بو میده!
    پاسخ:
    اون بخش از ملت که بوی بد و مزه بدتر چایی لیوانی که با اسکاج ظرف ها شسته شده رو نمیفهمن ، خندشون هم از رو نفهمیدنه! ناراحنن نباش!! یک جاهایی حس بویایی ام خیلی اذیتم میکنه. یکیش اینجاست.. بعد ظرف شستن خواهر مادر هم میرم ظرفا رو بو میکنم. با لگد میندازنم از آشپزخونه بیرون!یه ضرب المثل هم دارن که میگه: باز با دماغ سگیت افتادی به جون ظرفا!!
    دلی که طاقچه نداره! نشنیده بودم. خب آدم چطور وقتی از یکی بدش میاد بهش نگاه کنه یا باهاش حرف بزنه؟! چه توقع هایی دارند از آدم ها!
    پاسخ:
    دلی که طاقچه نداره، خیلی بده.. خیلی بده.. انقدر که آبرو برات نمیگذاره.. دل بی طاقچه ، حرف مردم، جلوی غریبه ، زشته ، عیبه ، بزرگ شدی! نمیفهمه.. دل بی طاقچه گریه اش که بگیره آدم های توی یک ون در حال حرکت هم نمیتونن ساکتش کنن..
    دوستم میگفت انار حس بویایی را کم می کند. من حتی به بوی ادکلن و عطر زیاد هم حساس هستم و حالت تهوع میگیرم. کلا دوست دارم یا هیچ بویی نباشه یا ملایم باشه. یه تور نازک آویزان کنید به آب چکان ظرفشویی، همه یاد میگیرند که لیوان ها را با اون بشویند.
    پاسخ:
    من با بوی خوب مشکلی ندارم. بوی بد حالم رو بد میکنه. کلن انگار بقیه حس هام تبدیل به حس بویایی شده. در اورژانس هم بیشتر ازینکه از دیدن جراحت و پارگی ها حالم بد بشه. از بوی خونه که حالت تهوع میگیرم. بیشتر از سوختگی بوی گوشت و موی سوخته حالم رو بد میکنه.. سه تا اسکاج داریم. یکی برای قابلمه. یکی برای ظروف. یکی برای لیوان. ولی من لیوانم رو با دست میشورم. به همین سوی چراغ..
    ما اول با اسکاچ تمیز لیوان ها رو می شوریم، و در آب کشی لیوان آنقدر به انگشت هامون فشار می اریم که صداش تو خونه می پیچه!! ضمنا قبل از چای ریختن، آب خوردین، شیر ریختن برا اطفال معصوم مون حتما لیوان ها رو بو می کشیم به همون سوی چراغ قسم!!
    پاسخ:
    شما که کارتون درسته. من پسر کوچولوت رو ویزیت کردم. هم خودش هم لباساش تمیز بود. بو هم نمیداد. نمره شما بیسته. کلن زن ایرانی باس تمیز باشه. کدبانو باشه. هزار تا هنر از سر انگشتش بریزه. غرغر هم نکنه! عصبانی نشه. صبووووور باشه...
    من که پسر کوچولو ندارم!!!!مطمئنی دکتر اونیکه معاینه کردی پسر من بود؟
    پاسخ:
    اگه شما بانو هدی باشید بله.
  • در محضر دوست
  • سلام دکتر چهقدر شیفته این کتاب شدم برم بخرم. خیلی جالبناک توصیفش کردید. جالبه من همیشه میگفتم کاش یکی بیاد بگه آقا من این کتاب و خوندم.اینجوریه فلانه...تا ملت برن بخوننش.ما بین دوستان هر ماه(حداکثر)یه کتاب باید بخونیم و مطالبشو به بقیه انتقال بدیم. کاش شما هم لیستی از کتابهای خوبی که خوندید رو با ما به اشتراک بذارید. سپاس دکتر
    پاسخ:
    سلام. ممنون. یه بار تو راهروی خوابگاه داشتم برای یکی از بچه ها فکنم از رمان من او میگفتم. که دیدم یه بنده خدای دیگه لباس پوشیده داره میره بیرون ، با صدای بلند گفت بسه بابا دارم میرم شهر کتاب رو بخرم... یعنی مرده بودیم از خنده.
    وای خدای من.واقعا آقای عاکف اسیر بودن؟واقعی؟واقعا شما کربلا رفتید؟خوش بحالتون.یادمه به این خاطر رفتم تجربی که بشم پزشک ارتش امام زمان.فقط 10 سال گذشته ولی چقدر دورم ازون روزهامافتادم وسط روزمره های زندگی و امتحان تخصص و دلم به این خوش هست که روزی چند آیه قرآن با تفسیر میخونم
    پاسخ:
    نه آقای عاکف و نه نویسنده کتاب هیچکدام اسیر جیش الحر نبودن بلکه خاطرات اسیرها رو مکتوب کردن.. بسیار هنرمندانه.. بین آدم با آرمان هاش فاصله بیفته خیلی نابود کننده است..

    ارسال نظر

    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">