فیلم بچه های رزمنده در ارتفاعات کردستان کمتر از یک دقیقه است اما در ثانیه ی 33 ومش من رو پرت کرد به کودکیم، به زمستان کردستان ، زوم دوربین روی اون ساعد نحیف و کبود شده از سرما که اسلحه ای رو برای من و تو بدست گرفت و ایستاد اونقدر ذوب کننده و سهمگینه که کلمه نمیشه.. اشک میشه فقط..
حالا تو، بله خود تو ، هرجا که هستی، در هر لباس و پست و موقعیتی ، لطفا به خاطر اون صورت های از سرما کبود شده، بسیجی های نحیف و بی ادعا ی ایستاده در برف، به خاطر اون لبهای ترک خورده از سرما و انگشتهای سرما زده، انسان باش.. مرد باش.. مردم رو از جمهوری گل محمدی دلزده نکن..
- ۹۶/۱۱/۰۷