هجرت ذهنی

این رو در وبلاگ حسن روزی طلب دیدم و (تازه فهمیدم حسن روزی طلب هم فرزند شهیده، اونم شیرازی!) چه کتابای خوبی هم نوشته در باب تاریخ معاصر و تاریخ شفاهی انقلاب. این جمله چقدر جای شرح و بسط و فکر داره:
امام به مسئله هجرت به عنوان یک استراتژی اسلامی توجه ویژه داشت. هم "هجرت فیزیکی" و هم "هجرت ذهنی". مثلا امام مشوق شهید مطهری بود که برای فرار از مسئله مبتلا به حوزه ها در اواخر دهه 30 به تهران هجرت کند و هم او در سال 56 به شهید مطهری دستور داد تا برای تدریس فلسفه به قم برود!
من الان یکساله که واقعا حرفی برای نوشتن اینجا ندارم.. هی میخوام خداحافظی کنم و هی الکی صبر میکنم.. مثل دندون لقی که میدونی نمیمونه و میترسی از جاش دربیاد و بیفته.. دلم هجرت ذهنی میخواد.. من بچه ی کتابم نه مجازستان! من برای نفس کشیدن لابه لای صفحات کتابها و دویدن توی دشتها و خوابیدن زیر آسمون آبی و بالارفتن از کوه ها و جنگیدن در خط مقدم به دنیا اومدم نه زندگی لالوی دکمه های گوشی و دنیای صفر و یک مجازی. یه استاد بزرگواری داشتم که حرف قشنگی میزد، میگفت اگر آرامشِ سالهای گذشته رو میخواید باید پکیج اون زندگی رو بخواید.. زندگی با تمام سادگی و سختی هاش زیباست و سرعت دنیای مدرن و نمایشی بودنش در دنیای مجازی اون رو تهوع آور، پر استرس و بدمزه کرده..
 از همه رفقا حلالیت میطلبم و برای همه دوستان آرزوی سعادت و موفقیت دارم. هر وقت هجرت ذهنیم تموم بشه بر میگردم، احتمالا باز قبل انتخاباتی، چیزی:) ... به پایان آمد این دفتر، حکایت همچنان باقیست. 
خداحافظ